1973’ten sonra bir ilk! 49 yıl sonra Avrupa’da film başa sarıyor

OPEC+ grubunu oluşturan ülkelerin başında gelen Suudi Arabistan ve Körfez’deki diğer Arap ülkeleri, gelirlerinin hemen hepsini ihraç ettikleri petrolden sağlıyor.

Yaklaşık 2 yıl boyunca dünya ekonomisini felç eden Kovid-19 salgınıyla 20 doların altına kadar düşen Brent petrolün varil fiyatı, Rusya-Ukrayna savaşının başladığı 24 Şubat’tan sonra 140 dolara kadar yükseldi.

PETROL FİYATLARI YÜKSELİYOR

Yüksek petrol fiyatlarından etkilenen ülkelerin başında gelen ABD ve Avrupa’nın gözü, arz-talep dengesine bağlı olarak fiyatların düşürülmesi için Suudi Arabistan ve Körfez’deki diğer Arap ülkelerinin petrol üretimlerini yükseltme kararına döndü.

ABD Başkanı Joe Biden’ın temmuzda İsrail’den doğrudan uçtuğu Suudi Arabistan ziyaretinin de Riyad yönetiminden petrol üretimini artırma talebinde bulunma amacıyla yapıldığı gündeme getirildi.

Ancak Batı dünyasının beklentilerinin tam aksine OPEC+ grubu, 5 Ekim’de Avusturya’nın başkenti Viyana’da düzenlenen toplantıda günlük petrol üretimini kasımdan itibaren 2 milyon varil azaltma kararı aldı.

– SUUDİ ARABİSTAN OPEC+ KARARINDAN SONRA ABD’NİN HEDEFİNDE

Bu karardan rahatsız olan ABD yönetimi, Orta Doğu’daki önemli müttefiklerinden Suudi Arabistan’ı OPEC+ tarafından duyurulan kararın mimarı olarak hedef gösteren açıklamalar yapmaya başladı.

Beyaz Saray Ulusal Güvenlik Konseyi Stratejik İletişim Direktörü John Kirby, konuyla ilgili AA muhabirine yaptığı açıklamada şunları kaydetti:

“Suudi Arabistan’a üretimi azaltma hedeflerinin piyasada bir dayanağı olmadığını gösteren analizleri gösterdik ve bir sonraki OPEC toplantısına kadar işlerin nasıl gittiğini görmeleri için bekleyebileceklerini söyledik. Diğer OPEC üyesi ülkeler, bizimle özelden iletişime geçti ve Suudi Arabistan’ın kararına katılmadıklarını ancak onlarla aynı yöne gitmek zorunda hissettiklerini söyledi.”

Kirby, çevrim içi düzenlediği brifingde de, “OPEC+ grubunun aldığı karar, kesinlikle bir ekonomik destekti. Ayrıca bu karar, (Rusya Devlet Başkanı Vladimir) Putin’e bir rahatlama verdiğinden ve Putin’in savaş mekanizmasına katkı sağladığından askeri ve manevi destek kategorisindedir.” ifadelerini kullandı.

Kirby, bundan sonraki süreçte Suudi Arabistan’ın Rusya’nın yanında olup olmadığını gözleyeceklerini ve ABD’nin Suudi Arabistan ile ilişkilerini değerlendirmeyi sürdüreceğini belirtti.

Suudi Arabistan Dışişleri Bakanlığı ise dün, OPEC+ grubunun kararından sonra kendilerine yöneltilen suçlamaları tümüyle reddettiklerini belirten bir açıklama yayımladı.

Orta Doğu’da askeri iş birliği dahil birçok konuda stratejik müttefik olan ABD ve Suudi Arabistan arasında gerginliğe yol açan OPEC+ grubunun petrol üretimini düşürme kararı, 49 yıl önce Arap yönetimlerinin Batı ülkelerine karşı kullandığı petrol ambargosunun olumsuz etki ve yansımalarını akıllara getiriyor.

– ARAPLARIN BATI ÜLKELERİNE KARŞI PETROL AMBARGOSU

OPEC’e üye Arap ülkelerinin, 6 Ekim 1973’te başlayan Arap-İsrail Savaşı (Yom Kippur) sırasında Tel Aviv’e destek veren ABD ve bazı Avrupa ülkelerine karşı uyguladığı petrol ambargosunun büyük ekonomik etkileri 49 yıldır unutulmadı.

Mısır’ın 6 Ekim 1973’te İsrail’e yaptığı hamleyle fitili ateşlenen Yom Kippur Savaşı, İsrail’in 1967’de patlak veren “6 Gün Savaşı”nda işgal ettiği topraklardan çekilmeyi kabul etmemesi üzerine başladı.

Suriye ve Mısır’ın öncülük ettiği Arap ülkeleri, İsrail’i 1967’de işgal ettiği Mısır’ın Sina Yarımadası ve Suriye toprağı Golan Tepeleri’nden çıkarmak istedi.

İsrail ise 1967 sonrasında Arap saldırıları konusunda güvende olduğunu hissediyor, bu nedenle barış için işgal ettiği toprakları geri vermeye gerek görmüyordu.

– AMBARGO 15 EKİM 1973’TE DUYURULDU

Yom Kippur Savaşı hazırlıkları kapsamında dönemin Suudi Arabistan Kralı Faysal bin Abdulaziz ile Mısır Cumhurbaşkanı Enver Sedat’ın Riyad’da bir araya geldiği ve yaklaşmakta olan silahlı mücadelede Arapların petrolü bir silah olarak kullanmalarına dair karar aldıkları iddia ediliyor.

Savaşın başlamasından sonra Suriye ve Mısır’a karşı zor duruma düşen İsrail’e yardım etmek isteyen ABD, 12 Ekim’de İsrail’e hava yoluyla askeri malzeme ve silah yardımı için Nickel Grass Operasyonu’nu başlattı.

OPEC üyesi Arap ülkeleriyle Mısır ve Suriye’den oluşan Petrol İhraç Eden Arap Ülkeleri Örgütü (OAPEC) üyeleri, Kuveyt’te toplanarak Filistin halkının yasal hakları güvence altına alınıncaya ve İsrail 1967’de işgal ettiği topraklardan geri çekilinceye kadar petrol ambargosunu sürdürme kararı aldı.

OAPEC üyeleri, her ay petrol üretiminin yüzde 5 azaltılmasını öngören ambargoyu 15 Ekim 1973’te duyurdu.

Libya’nın ABD’ye giden bütün petrol sevkiyatına ambargo uygulayacağını açıklamasıyla önce Suudi Arabistan, ardından diğer OPEC üyeleri de ambargoya destek vereceklerini bildirdi. Irak, Bahreyn ve Umman ise petrol ambargosuna katılmadı.

ABD ile başlayan ambargo özellikle Hollanda başta olmak üzere Batı Avrupa ülkeleri ve Japonya’ya kadar genişletildi.

Petrol boykotunun açıklanan amacı; ABD’ye Orta Doğu’da dengeli bir politika benimsemesi için baskı yapmak, uluslararası toplumu Birleşmiş Milletlerin (BM) 242 sayılı kararını uygulama ihtiyacına ikna etmeye çalışmak ve İsrail’i 1967 öncesi sınırlara çekilmeye zorlamaktı.

Ancak aynı zamanda Suudi Arabistan öncülüğündeki Arap ülkeleri bu ambargo ile Arap kamuoyuna Filistin davası için harekete geçebilecekleri mesajını verme fırsatı yakaladı.

Bununla beraber OPEC üyesi ülkeler, üretimi kısarak ve petrol fiyatlarını yükselterek ülkelerine giren kaynakları artırmaya karar verdi.

Üretimdeki kesinti ambargonun başladığı ekimden aralık ayına gelindiğinde yüzde 25’e ulaştı.

– PETROL AMBARGOSUNUN ETKİLERİ

Arap ülkelerinin uyguladığı ambargonun kısa vadede çarpıcı etkileri oldu. Petrol fiyatlarının yaklaşık yüzde 400 artması petrol ihraç eden ülkelerin ekonomilerini ciddi şekilde. Bu dönemde petrol gelirleri yön değiştirerek Orta Doğu ülkelerine doğru akmaya başladı.

OPEC’in ambargosu ve fiyat yükseltmesi sebebiyle ABD başta olmak üzere sanayileşmiş ülkelerin ucuz petrole göre yapılandırılmış üretim sistemlerinde zorlanmalar ve daralmalar görüldü.

Petrol fiyatlarındaki artış maliyetlere yansırken, bu durum enflasyonun hızlanmasına yol açtı. Batı’daki birçok ülkede petrol kıtlığı ve istasyonların önünde uzun araç kuyrukları oluştu.

Ayrıca ABD’de büyük hacimli otomobil üreten sanayi devleri üretimde duraklamaya giderken, daha küçük hacimli motorlu otomobiller üreten Japon firmaları küresel piyasada söz sahibi oldu.

ABD’nin İsrail’e desteği üzerine başlayan ambargo, NATO içinde çatlaklar oluştururken bu durum hem Avrupa ülkeleri hem Japonya’nın ABD’nin Orta Doğu politikasından uzaklaşmak istemesi sonucunu doğurdu.

ABD’de petrol tüketimini azaltmak için 1974’te otoyollarda hız limiti olarak saatte 90 kilometre belirlendi. Ocak 1974’ten Şubat 1975’e kadar güneş ışığından daha fazla yararlanmak için çeşitli uygulamalar başlatıldı.