ABD’ye değil, Erdoğan’a muhalefet ediyorlar
Türkiye solunun geldiği nokta gerçekten ibret verici; ABD’ye karşı siyasi bağımsızlık mücadelesi veren, küresel güçlerin Ortadoğu ve Türkiye planlarına karşı direnen Cumhurbaşkanı Erdoğan’a teslim olmayı öğütlüyorlar. ABD’ye değil, Erdoğan’a muhalefet ediyorlar.
Emperyalizme karşı mücadeleyi nafile görüyorlar.
Küresel sermayeye karşı kendi ekonomimizi güçlendirme çabalarına itiraz ediyorlar.
S-400 almanın sonuçlarına katlanamayacağımıza inanıyorlar.
“Dünya 5’ten büyüktür” çıkışını yersiz bir güç gösterisi olarak görüyorlar.
Kahvehanelerde, salonlarda, meydanlarda, sosyal medyada muhalefet edin ama bunu devlet politikasına yansıtmayın diyorlar.
ABD’ye kayıtsız şartsız boyun eğilmesinden yanalar. Teslimiyetten başka çıkar yol görmüyorlar.
Küresel ekonomiye/sermayeye karşı çıkmaları gerekirken “ekonomimiz batar, aşsız-işsiz kalırız” diyebiliyorlar.
ABD emperyalizmine karşı durması gereken sol, muhafazakar iktidarın ABD’ye yönelik muhalefetine muhalefet ediyor.
Oysa “tarih bir imkan sunuyor, yeni bir dünya kuruluyor, ekonomik ve siyasi bağımsızlığımızı savunmanın, ideallerimizi gerçekleştirmenin tam zamanı” diyecekleri bu zamanlarda küresel sermayenin koç başı olan ABD’ye karşı varlık göstermemeyi, muhalefet etmemeyi öneriyorlar.
Bu nasıl sol/solculuk Allah aşkına! ABD öncülüğünde ülkemiz dört bir yandan sıkıştırılırken, Türkiye’ye yönelik baskılar artarken, harıl harıl saldırı hazırlıkları yapılırken, Ankara’ya teslim olmaktan başka bir seçenek tanımazlarken; “S-400 almayalım, başımızı belaya sokmayalım, ABD bizi mahveder” demek neyin nesi yahu? Başımız yeterince belada değil mi zaten? Emperyalizmin savaş davullarının sesini duyamıyor musunuz?
Dünyanın toz pembe olmadığını, global sermayenin sömürgecilikte sınır tanımayacağını, neo-liberal politikaların aslında bir aldatmaca ve yeni tür bir köleleştirme düzeni olduğunu, küresel emperyalizmin ülkemizi eninde sonunda yutmaya-yıkmaya geleceğini yıllarca vaaz eden sol değil miydi?
O zaman, o an gelip çattığında “S-400 almayalım, ekonomimiz batar” demek için miydi bütün bu sol siyaset-edebiyat?
Yüz yıl sonra Batı’ya itiraz eden, dayatmalarına boyun eğmeyen, küresel emperyalizme karşı kendi ülkesinin ve milletinin çıkarlarını gözeten Erdoğan liderliğindeki Türkiye’ye karşı muhalefet etmek kimin işi olabilir ya da bu solun işi olabilir mi?
Pentagon’un savaş açtığı Türkiye’ye karşı solun duracağı, hizalanacağı yer burası mı olmalıydı? Sol vizyonunu mu kaybetti yoksa bu dar görüşlülük, akılsızlık, korkaklık bugünler için mi oluşturuldu? Solun gerçekten “Bağımsız Türkiye” diye bir ideali var mıydı? Bütün bu sloganlar, ajitasyon ne içindi? Emperyalizm kapıya dayandığında bırakıp kaçmak için miydi? Ne dersiniz?
