Cambaza bak cambaza!

Prof. Latham’a göre, yeni Suriye yönetiminin oluşmasında ve genel bölgesel güç dengesinde Türkiye, İsrail, İran, Suudi Arabistan ve BAE arasındaki sürtüşme, bu ülkelerin rekabetçi çıkarları, tek bir hegemonun Levant’a (Doğu Akdeniz ülkelerine) hakim olmasını engelliyor:

“Washington, diplomasi, istihbarat ve ortaklıklar yoluyla bölgesel çıkarlarını koruyabilir ve kaynaklarını Avrupa ve Hint-Pasifik’teki gerçek büyük güç mücadeleleri için kullanabilir.”

Nitekim, Amerika, hiç işi-çıkarı olmayan bu bölgede, pekala Türkiye ve yeni Suriye yönetimini destekleyerek, İsrail’in, PKK’nin bölgedeki kolu YPG-PYD-SDF örgütünü desteklemesini engeller ve bölgede barışa yardımcı olabilir. Ancak Trump bunu yapmıyor; ABD Merkezi Kuvvetler Komutanlığına (CENTCOM) 2019’da verdiği tüm Orta Doğu’dan geri çekilme emrinin neden hala yerine getirilmediğini sormak yerine, bir tarihte Başkan Obama ve dışişleri bakanı Clinton tarafından kurulduğunu açıkça söylediği DAEŞ’e misilleme saldırılarından söz ediyor. Afganistan’dan nasıl olup da ta Irak’a ve Suriye’ye (eşleri, çocukları ve ev eşyaları ile) göç eden DAEŞ militanlarını ABD artık kontrol edemiyor mu? Yoksa ABD’nin bölgede asker bulundurmasının sebebi olan DAEŞ’i, şimdi bu kuvvetlerin ayrılmamasını, oturdukları yerde kalmalarını çok isteyen İsrail’in siyonist başbakanı Netanyahu mu kontrol ediyor?

Trump’ın geçen ay Avrupa’dan askerlerini büyük ölçüde çekeceği kararını açıklamasından bir gün sonra Avrupa’ya koşan Başkan Yardımcısı JD Vance ve Savunma Bakanı Pete Hegseth’in, bu çekilme kararını sabote edercesine, Avrupalılara “Putin Ukrayna’dan sonra Avrupa’yı işgal edecek!” diye korku veren konuşmalarını unutmadık. Sadece bu değil; Hegseth, ABD’li yetkililerin özel ama gizli haberleşme grubunun içeriğini “sehven” Atlantic dergisinin baş editörü Jeffrey Goldberg ile paylaştığını, gazetecinin de “Rusya’nın gizli savaş planlarını” en sansasyonel şekilde açıkladığı da hatırlardadır.

Şimdi, ikiyle ikiyi toplayabilen herkes, sanırım Avrupa Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen’den NATO Genel Sekreteri Mark Rutte’ye kadar bütün Avrupa liderlerinin “Rusya ile savaş konusunda endişe verici tahminlerinin, “Ukrayna’dan sonra sıradaki hedef biziz” şeklindeki açıklamalarının dikkatleri, İsrail’in PKK-SDG üzerinden Suriye’yi hedef tahtasına koyduğu gerçeğinden başka tarafa çekmeye yönelik olduğunu görebilir.

Putin’in iki yıl önce İstanbul Mutabakatı ile Ukrayna sorununu çözmemesi ve adeta Trump’a güvenerek, Ukrayna’dan daha büyük bir lokma kopartabileceği yanılgısıyla bu savaşı uzatmasının ne kadar yanlış olduğu bir kere daha anlaşılıyor. Putin, bu cambaz gösterisine konu olmayabilirdi.