Gömün!
-Gömülecek…
-Ama müdürüm, nasıl gömelim!
-Emir Ankara’dan geldi, kesinlikle gömülecek.
-Yapamam müdürüm, içim kan ağlıyor. Bunlar bizim ülkemizin geleceği.
-Biliyorum ama emir böyle, gö-mü-le-cek!
-Peki müdürüm.
Ali Ateş anlatıyor bu diyaloğu.
Yıl 1949, yer Kayseri Tayyare Fabrikası. Ali Ateş de o fabrikada usta.
O kadar üzgündür ki yıllar sonra bile bu hatıra ona aynı olayı yaşattırıyor gibiydi:
Yazının devamı için tıklayınız…https://m.turkiyegazetesi.com.tr/yazarlar/fuat-ugur
Yazı Hakkında ki Düşünceniz?
Çok Beğendim
0%
Beğendim
0%
Orta Karar
0%
Sevmedim
0%
Hiç İyi Değil
0%
Bunları da okuyabilirsiniz;
