Kiev’de okula giden çocuk olmak
Putin için kabul etmek zor ama şurası artık bir gerçek: ABD ve Avrupalı müttefikleri güç birliği yaparak yüklendikleri zaman Rusya Federasyonu’nun bir işgali başarıyla sonuçlandırması, bir savaşı kazanması mümkün değil. Bunu, bilgisayar simülasyonlarıyla, sahada yapılan savaş oyunlarıyla, güçlü bir istihbaratın doğrudan katkısıyla anlamak imkânı yok muydu?
Belki vardı. Artık denemiş olarak biliyor kendisi. Ukrayna’daki bütün okulları, bütün çocuk bahçelerini, bütün parkları binlerce kilometre uzaktan atılan en akıllı roketlerle yok etse bile, Rusya, Ukrayna’yı dize getiremeyecek.
İki taraf da ABD’nin provokasyonlarına gelmemiş ve ta 2014’ten beri kendilerine masadan kalkmamayı, görüşmeleri terk etmemeleri çağrısında bulunan Türkiye’yi, Fransa’yı ve artık görevde bulunmayan Almanya başbakanı Merkel’i dinlemiş olsalardı, bugün Donbas sorunu da çözülmüş olurdu, Kırım meselesi de.
Putin’in, velev ki Sovyetler Birliği’nin parçalanmasını ve yok olmasını görmekten gelmesi mümkün olan bozuk psikolojisi sebebiyle olsun, Ukrayna’yı işgal ederken sivillere karşı giriştiği vahşet (savaş demiyorum; savaşın da bir onuru, bir haddi, bir hududu vardır), bilinçli kötülük, ne ile açıklanabilir?
Savaşın da bir ahlakı vardı. Bu ahlak, Birinci Dünya Savaşı sırasında yavaş yavaş terk edildi; İkinci Dünya Savaşı’nda iki taraf da düşmanın sivil halkına, kentlerine saldırıyı “rakibin savaşı sürdürmesini sağlayan kaynakları imha etme” gerekçesiyle mubah görmeye başladılar. Nihayet ABD, Japonya’nın direncini kırmak için, 672 bin sivil insanı ve iki kenti nükleer bombalarla imha etti. Aynı şeyi Vietnam’da yaptılar. Karşılarında savaşmak üzere bulunan askerleri değil, yüzlerce kilometre gerideki sivilleri napalm bombalarıyla yaktılar. Mahalleler, okullar, pazar yerleri cayır cayır yandı, insanlarla beraber.
Putin, Kırım Köprüsü’nün intikamını almak için, başkent Kiev dâhil 10 kentte “altyapı tesislerine karşı” harekete geçti. Bu “altyapı tesisleri” arasında okula giden çocukların geçtiği bir park da vardı; burada dört çocuk öldü. Biri kız, biri erkek, diğer ikisinin de cinsiyetleri belirlenemeyecek kadar cesetleri parçalanmış dört çocuk öldü. Putin, Kırım Köprüsü’nün intikamını Kiev’deki bir parkta dört çocuğu öldürerek aldı. İşgalin başından beri Ukrayna’da 208 çocuk öldürüldü, 376’sı yaralandı.
Putin’e bir kere daha seslenmek zorundayız: Bu harekâta son verin Sayın Başkan. Hemen şimdi ateşkes ilan edin. Yenilmiş olmazsınız; sadece okula giden çocukları onları bekleyen bu mutlak ölümden kurtarmış olursunuz. Korkunuz Rusya Federasyonu’nun parçalanmasıyla sonuçlanacak bir kıyamet günü senaryosunun uygulanmak istendiği ise, diplomatlar, Türkiye ve birçok Avrupa ülkesi, hatta birçok NATO üyesi, onurlu bir barışa ulaşmanız için elinden geleni yapacaktır. Eğer gerçekten Rusya’yı yok etmek istiyorlarsa buna Ukraynalı sivilleri öldürerek engel olamazsınız.
Onurlu bir barış hâlâ mümkün; yeter ki siz bir an önce bu onursuz savaşa son verin; Ukraynalı çocukların öldürülmesine dur deyin.
