Koronavirüs gerçekleri

Hepsini biliyorsunuz.

Yani sizin bilmediğiniz ama bizim gazeteciler olarak bildiğimiz farklı bir şey yok.

Sağlık Bakanlığı ne diyorsa o…

Bu sebeple “aslında şöyleymiş ama saklıyorlarmış” kıvamındaki her söz yalan.

İstisnasız yalan.

Külliyen yalan.

Yanınızda, yörenizde bu tür söylentileri yayan “zevzeklere” kulak asmayın.

60 YAŞ ÜZERİNDEKİLER

Koronavirüs salgınında asıl risk altında olanlar belli.

60 yaş üzerindekiler.

Yani annelerimiz, babalarımız, dedelerimiz, ninelerimiz, amcalarımız, teyzelerimiz, dayılarımız, halalarımız.

Evet onlar.

Başkaları değil.

Bu sebeple “Ne güzel bak 60 yaşın altındakiler ölmüyormuş” türünden laflar etmek saygısızlıktır, ahlaksızlıktır, vicdansızlıktır ve daha fazlasıdır.

Bir milletin yaşlı bireylerini kaybetmesi az bir şey midir?

Tecrübe…

Gelenek…

Bağ…

Hafıza…

Hepsini geçtik, sevgi, saygı, şefkat, bereket…

Bunlar da mı önemsiz?

Yaşlılarımızı kaybedersek, dayanaklarımızı, korunaklarımızı, sığınıklarımızı kaybederiz.

Onları her zamankinden fazla koruyup kollayacağımız zamanlardayız.

Tedbir basit.

Evden çıkmayacaklar.

Onlara evde rahat, keyifli, huzurlu ortamlar sağlamakla görevliyiz.

Bakmayın siz Batı’daki “oh ne güzel yaşlılar ölecek masraftan kurtulacağız” vicdansızlığına…

Bu kafa taştır.

Taş kafadır.

Vicdan ile bağını yitirdiği için taşlaşmıştır.

Gündelik çıkarların, endişelerin, hesapların kafasıdır.

Bize hiç uymamıştır, uymamaktadır ve bundan sonra da uymayacaktır.

KORONAVİRÜS DERSLERİ

Koronavirüs her yeri sarınca ne anlamış olduk?

Dünya küçük bir köy haline gelmemiş.

Her ülkenin kendi yerli ve milli hamleleri önemliymiş.

Sınırların kalkması, ülkeler arasında sınırsız irtibat hayallerinin ömrü bir virüslük kadarmış.

Güçlü kamu otoritesi gereksiz değilmiş.

Gelişmiş Batı medeniyeti her şeyi çok güzel, yerli yerinde, tam zamanında, bilimsel, akılcı, müthiş, harika, falan, filan yapamıyormuş.