Koronavirüs, Pensilvanya’nın umudu oldu
Cumhurbaşkanı Erdoğan’dan kurtulmak için denenmedik yol bırakmadılar. Son 10 yılda Türkiye korkunç terör saldırılarına, türlü türlü siyasi entrikalara, Yargı kumpaslarına, algı operasyonlarına ve hatta kanlı darbe girişimlerine tanık oldu. Ve içeride sonuç alamayınca umudu dış müdahalelere bağladılar.
ABD ve AB’nin Erdoğan’a müdahale edeceğini, FETÖ’nün darbeyle, PKK’nın terör eylemleriyle yapamadığını Batı’nın bir şekilde yapabileceğini sandılar. ABD Başkanı Trump’ın uygulayacağı ağır yaptırımlar karşısında Türkiye’nin fazla direnemeyeceğini hesap ettiler. Trump’ın Türk ekonomisini hedef alan saldırılarını içten içe büyük bir sevinçle karşıladılar. Üç vakte kadar Erdoğan’ın gideceğine inandılar. Hatta hızlarını alamayıp Abdullah Gül ve Ali Babacan’a parti bile kurdurttular. Ve fakat büyük bu beklentilerin hiçbiri sonuç vermedi. Ne yapsınlar onlar da Türk-Rus savaşına bile umutlandılar; ha savaş patlayacak, Trump’ın yapamadığını Putin yapacak, Erdoğan gidecek diye sevinmediler mi, yalan mı?
İşte bu umutsuzluk içinde Koronavirüs salgını muhalefete ve FETÖ’ye ilaç gibi geldi! Türkiye, Koronavirüs salgını karşısında tez elden önlem almaya çalışırken, FETÖ de kendi çapında bir kriz örgütlemeye girişti. Bugün ortalıkta “bağımsız gazeteci”, “politikacı”, “muhalif” görünen kim varsa, bakın, FETÖ’nün ürettiği kriz argümanlarını piyasaya sürüp dolaştırmaktan başka bir iş görmüyor.
FETÖ, Koronavirüs salgını koşullarında Türkiye’yi daha büyük bir kaosa ve çıkmaza sürüklemenin hesabını yapıyor. Kimi FETÖ’cüler açıktan “Erdoğan çekilsin, milli mutabakat hükümeti kurulsun” derken, kimileri de “OHAL ve sokağa çıkma yasağı ilan edilsin, asker sokağa çıksın” diyerek milleti etkilemeye çalışıyor. Pensilvanya, Türkiye ne kadar karışır ve kriz ne kadar derinleşirse kendisi için bir çıkış yolu oluşabileceğini düşünüyor.
Bugüne kadar Erdoğan’ı devirmek ve Türkiye’yi ele geçirmek için denedikleri tüm yöntemler başarısızlıkla sonuçlandı. Bu umutsuzluk içinde Koronavirüs onlara umut oldu. Bu da aslında son derece normal; anormal olan muhalefetin ve medyanın hala FETÖ’nün peşinden gidiyor olması. Muhalefettekiler FETÖ’nün peşinden gitmeyi bıraktığında ancak ülke gerçek bir siyasi muhalefet ve mücadeleyle tanışacak. Bizdekilerin muhalefeti FETÖ’ye selam çakmaktan ileri gitmiyor zira. Bunun değişeceğine dair umudum da yok aslında. Yine de hayırlısı!
