Muhalefetin yeni gözdesi Macron
Muhalefet partileri, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın karşısına bir lider adayı çıkaramayınca, gözünü dışarı çevirdi. Şu sıralar en çok Joe Biden ve Emmanuel Macron’u alkışlıyorlar.
Kemal Kılıçdaroğlu, Cumhurbaşkanlığı’nı kendisine yakıştıramadığından olsa gerek, adaylığını koymayarak CHP seçmeninin gözünde “müdür” olarak kaldı. Buradan başka bir yere de kıpırdayamaz artık.
Meral Akşener, ağırlığını koyup “lider adayı” olarak sivrilme imkanı varken, Abdullah Gül ismini yeniden gündeme getirerek geri çekildiğini de ilan etmiş oldu.
Gerçi Abdullah Gül, Ali Babacan’a parti kurdurup “çatı adayı” olarak hâlâ sağa sola göz kırpmayı sürdürüyor. Fakat onun da işi zor; zira adı her gündeme geldiğinde muhalefetin kurduğu ittifakta çatırdama meydana geliyor. Gül’ün “çatı adaylığı” CHP seçmenini üç dört parçaya böleceğinden işi hiç kolay değil.
Ali Babacan’dan “çatı adayı” çıkar mı? Bu soru da bazı çevrelerce gündeme getirilip Babacan’a olan ilgi ölçülmeye çalışılıyor. Ancak sonuç hiç parlak değil. O da umudunu ekonominin çökmesine bağlamış durumda. Ekonomi çökerse ismi gündeme gelecek de umutlar ona dönecek de…
Muharrem İnce ise muhalefetin cumhurbaşkanı adayı olmak için en çok çalışan isim. Ancak kendi partisinden bile dışlandığından umutsuz vaka. İnce ismi etrafında mutabakat oluşması çok zor.
Ekrem İmamoğlu da muhalefetin lider adayı olmak için öne çıkmak isteyen isimlerden. Şimdiden kolları sıvayarak bir televizyon kanalı aldığı da söyleniyor. Ancak, İBB’deki tecrübesi, onu bırakalım Cumhurbaşkanlığı adaylığına taşımaya, yeniden İBB başkanı seçilmesi bile imkansız. Bütün görev süresini tatilde geçirip, belediye imkanlarını sağa sola peşkeş çekerek yeterince tepki toplamış durumda.
Mansur Yavaş, alttan alta, adıyla müsemma, yavaş yavaş adaylığa koşan isimlerden. Diğer isimler çarpışa çarpışa yorulup yıpranırken, o kendisinin aradan çıkacağını hesaplıyor.
Bu tabloya bakıldığında muhalefetin neden Joe Biden ve Macron’u alkışladığı daha iyi anlaşılıyor. İçeride bir lider adayı çıkaramayınca, Erdoğan’ın karşısına konumlanan Macron ve Biden’a hayran olmaya başlıyorlar. Kendilerine olan güvenleri sıfır. Tek umutları dışarıdan gelecek desteğe bağlı. Bu durumda da zaten “muhalefet” olmaktan çıkıp başka bir şeye dönüşüyorlar. Adını da artık biz koymayalım.
