Nedir bu omurganın CHP’den çektiği!

Omurga bir kere kaymaya görsün! 

Sürekli yalpalar, bir türlü olman gereken gibi olamazsın! 

Ana muhalefetteki omurga kayması ise artık kronik hal almış durumda… 

Deniz Baykal’ın bir kaset komplosuyla genel başkanlık koltuğundan indirildiği gün başlayan o kayma, özellikle seçim dönemlerinde gözle görülür derecede nüksediyor. 

Çünkü, alınan her yenilgi omurgadaki basıncı artırıyor… Kılıçdaroğlu’nun başında bulunduğu CHP yönetimi de ‘yalpalamıyor’ numarası yaparak, günü kurtarmanın peşine düşüyor! 

Mesela önce partide kendilerini “Atatürkçü, ulusalcı, Kemalist” diye tanımlayan isimleri tırpanladılar.  

Şahin Mengü’ler, Birgül Ayman Güler’ler, Emine Ülker Tarhan’lar, Nur Serter’ler, Süheyl Batum’lar bu dönemde partiden koptu.  

Sonra partiye Eren Erdem, Barış Yarkadaş, Selin Sayek Böke, Gamze İlgezdi, Hilmi Yarayıcı, Zeynep Altıok gibi isimleri doldurdular. 

Omurga, birden “Ulusalcı” söylemlerden, neo liberal politikalarla soslanmış “sol” söylemlere göre şekil almak zorunda kaldı. Hatta FETÖ’yle eylem birlikteliğine zorlanması omurgada yeni bir basınç noktası oluşturdu. 

Koca CHP, yerinden kalkamaz hale geldi… 

İşte dün Türkiye’nin kader seçimi öncesi listeler YSK’ya teslim edildi ve CHP’de yine fatura omurgaya çıktı! 

Çok demokrat gözüken Kılıçdaroğlu, daha önce ‘ön seçimle’ listelere giren pek çok isimle birlikte, partinin ‘liberal sol’cu kanadını tırpanladı. 

Bu hamlenin iki nedeni olabilir; 

Birincisi ve daha görünen olanı, partinin “Millet İttifakı”yla daha muhafazakar bir tabana hitap etmesini, bu zoraki ittifakın daha kolay içselleştirilmesinin önünü açmak. 

İkincisi ise; 

Muharrem İnce’yi Cumhurbaşkanı adayı yapıp, sürekli nefesini ensesinde hissettiği rakibini egale etmişken, parti içinde hem ittifaka hem de kendisine ciddi muhalefet edecek bir kanadı daha devre dışı bırakmak. 

Açıkçası Kılıçdaroğlu ve ekibi, seçimden çok 24 Haziran sonrası CHP’deki iktidarları için hamleler yapıyor gözüküyor… 

Olan da 100 yıllık partinin omurgasına oluyor!