Gezi, demokrasi ayıbıdır
Kimse kimseyi kandırmasın. Kimse kalkıp da İstanbul’daki tahliyeler üzerinden Gezi Olaylarını kutsamaya kalkmasın.
Gezi, bir suç yumağı, demokrasi ayıbı, vandallık ve utançtır. Oluşturulmak istenen algıların tersine, yargının attığı adımlar da zaten bu yöndedir.
Neden açıldı bu Gezi Davası?
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti’ni ortadan kaldırmaya teşebbüs, mala zarar verme, nitelikli yağma, tehlikeli madde bulundurma, kasten yaralama ile Tabiat ve Kültür Varlıklarını Koruma Kanunu’na muhalefetten açıldı.
Savcılık, Gezi Olayları sırasında bu suçların işlendiğini belirledi. Mahkeme de iddianameyi kabul ederek, onayladı.
Sonra yargılama yapıldı, delil bulunamadığı açıklandı. Kararda “suç gerçekleşmemiştir” denilmedi. “Delil yok” gerekçesi ileri sürüldü.
Şimdi bu gerekçe tartışılıyor. Halk otobüslerinin yakıldığı, ambulansların kundaklandığı, ortalığın savaş alanına çevrildiği bir kalkışmada “Nasıl delil yok denilebilir?” sorusunun cevabı aranıyor. HSK da devreye girmiş durumda.
***
Kim ne derse desin, Gezi devlete karşı bir başkaldırıdır. Sandıktan çıkan iktidarın, sokakta darbelenme girişimidir.
Saklamadılar, kendileri de defalarca söylediler bunu. Gelinen noktada ise meseleleri çarpıtıp, suyu bulandırmaya çalışıyorlar.
Gezi olaylarının bir başka özelliği daha var. Bu olaylar, aynı zamanda halka karşı işlenmiş bir suçtur. Millet, milyarlarca lira zarara uğratılmıştır. Döviz kurları o girişimle birlikte yükselmeye başlamıştır. Ekonominin sarsılması, işsizliğin artması sonucunu doğurmuştur.
İktidar hedef seçilmiş, ancak asıl darbelenen, zarar gören geniş halk kitleleri olmuştur.
Türk Ceza Kanunu’na göre, halka karşı işlenen suçları tek tek sıralayalım:
• Her gece tencere ve tava çalarak, vatandaşın huzur ve sükûnu bozulmuştur.
• İş yerlerinin önü kapatılarak, esnafın Anayasal iş ve çalışma hürriyeti engellenmiştir.
• Yollar kesilerek, seyahat hürriyetinin önüne geçilmiştir.
• Araçları kundaklanarak, halkın malına zarar verilmiştir.
• Olaylar sırasında saldırıya uğrayanlar olmuştur.
Vesaire, vesaire…
Hatırlatmak isterim:
Eğer o dönemde vatandaşın üzerinde baskı ve korku olmasaydı, herkes hakkını hukukunu arayıp suç duyurusunda bulunsaydı, bugün “halk düşmanı” olarak yargılanacaktı bu Geziciler!
***
Olayın bütün çıplaklığına ve ortalığa saçılan iç acıtıcı yüzlerce, binlerce delile rağmen, bugün güzellemeler yapanlar var bu barbar kalkışmaya.
Tam bir demokrasi ayıbıdır bu!
Gezi Olayları başarıya ulaşsaydı ne olurdu? Düşünebiliyor musunuz?
Barbarlık ve Vandalizm, demokrasiyi ortadan kaldırırdı. Devlet kurumları işgal edilir ve yağmalanırdı. Türkiye, yönetilemez bir hale gelirdi. Muhtemelen yer yer iç çatışmalar başlardı. Oluk oluk kan dökülürdü. Türkiye, Suriye’den farksız bir hale gelirdi.
Türkiye düşmanları da zevkten dört köşe ellerini ovuştururdu!
Sormak istiyorum şimdi:
Bu muydu istenen? Gezi olaylarını kutsamaya çalışanlar, böyle bir tabloya mı layık görüyorlar Türkiye’yi? Ne zamandan beri halk düşmanlığı alkışlanır oldu ülkede?
Sözün özü: Zillettir bu! Alay etmeyin milletin aklı ve ferasetiyle.
